Перевод: с турецкого на русский

с русского на турецкий

koku almak

  • 1 koku

    1) за́пах

    koku almak — почу́вствовать за́пах, учу́ять, почу́ять

    - ın kokusunu almak — а) учу́ять за́пах чего; б) перен. проню́хать, прове́дать о чём

    koku vermek — источа́ть за́пах

    güzel koku — арома́т

    pis koku — вонь, злово́ние

    2) духи́

    koku sürmek — души́ть (духами)

    koku sürünmek — души́ться (духами)

    Büyük Türk-Rus Sözlük > koku

  • 2 koku

    за́пах (м)
    * * *
    1) за́пах

    koku almak — почу́вствовать за́пах (чего-л.), учу́ять

    kokusunu almak — а) учу́ять за́пах (чего-л.); б) перен. проню́хать, вы́ведать

    kokusu sinmek — пропита́ться за́пахом (чего-л.)

    2) духи́

    koku sürünmek — [на]души́ться духа́ми

    ••

    Türkçe-rusça sözlük > koku

  • 3 almak

    брать получа́ть
    * * *
    1) -i врз. брать

    çocuğu okuldan aldı — она взяла́ ребёнка из шко́лы

    dil almakвоен. взять пле́нного

    ölcü[sünü] almak — снять ме́рку

    Ahmet komşu kızını aldı — Ахме́д взял в жёны сосе́дскую дочь

    yeni bir kapıcı aldı — он взял но́вого привра́тника

    2) -i купи́ть, покупа́ть

    ev almak — купи́ть дом

    3) -i получа́ть тж. перен.

    haber almak — получи́ть изве́стие

    hayır dua almak — получи́ть благослове́ние

    izin almak — получи́ть о́тпуск

    öğüt almak — получи́ть сове́т

    ürün almak — снять урожа́й

    4) -i принима́ть тж. перен.

    ilâç almak — принима́ть лека́рство

    tedbir almak — принима́ть ме́ры

    ziyaretçiyi almak — принима́ть посети́теля

    5) -i вмеща́ть

    bu araba beş kişi alıyor — э́та маши́на берёт пять челове́к

    bu salon yüz kişi alır — э́тот зал вмеща́ет сто челове́к

    6) -i захвати́ть, завоева́ть, взять

    ordu şehri aldı — а́рмия взяла́ го́род

    7) -i извлека́ть

    dalağını aldılar — у него́ удали́ли селезёнку

    kurşun almak — извле́чь пу́лю

    ur almak — удали́ть о́пухоль

    8) -i пропуска́ть

    gemi su alıyor — су́дно пропуска́ет во́ду

    film ışık almış — плёнка засве́чена

    9) -i уноси́ть (водой, ветром)
    10) -i наки́дывать на себя́

    omuzlarına bir örtü aldı — она́ наки́нула на пле́чи плато́к

    11) -i обвола́кивать, оку́тывать

    dağ başını duman almış — тума́н оку́тал верши́ну горы́

    12) перен. охвати́ть

    bir korkudur aldı onu — его́ охвати́л страх

    13) -i, -den убавля́ть (размер, длину одежды и т. п.)

    ceketin boyundan almak — укороти́ть пиджа́к

    yanlarından biraz al — убери́ немно́го с боко́в

    14) -i, -a подви́нуть, отодви́нуть

    sandalyeyi sağa almak — подви́нуть стул впра́во

    15) -i, -e принима́ть, брать

    dikkate almak — принима́ть во внима́ние

    himayesine almak — брать под свою́ защи́ту

    16) -i, -den устраня́ть, убира́ть (с работы, должности)
    17) -i чу́вствовать

    burnu koku almıyor — его́ нос не чу́вствует за́паха

    18) -i выступает вторым компонентом при словах, обозначающих неприятные для человека состояния, обстоятельства и т. п.:

    ateş almak — загоре́ться

    ceza almak — быть оштрафо́ванным

    hastalık almak — заболе́ть

    soğuk almak — простуди́ться

    19) фольк. нача́ть ска́зывать

    aldı Kerem — на́чал ска́зывать Кере́м

    ••

    aldığı aptes ürküttüğü karbağaya değmemekпосл. его́ благодея́ние по́сле причинённого им злодея́ния ло́маного / ме́дного гроша́ не сто́ит

    al gülüm ver gülümпогов. услу́га за услу́гу; я тебе́, ты мне

    al aşağı vur yukarıпогов. (употр. при продолжительных торгах) уступи́, и по рука́м

    al birini vur birine / ötekine — погов. ни ры́ба ни мя́со; ни то ни сё

    al takke ver külâhпогов. а) бесконе́чные спо́ры, и так и э́дак; б) [всю жизнь] води́ть "хлеб-соль"; ≈ не разле́й вода́

    - al sana bir daha!
    - aldın mı?
    - alıp vereceği olmamak
    - alıp verememek
    - alıp vermek
    - alıp yürümek
    - kendini alamamak

    Türkçe-rusça sözlük > almak

  • 4 kök

    ко́рень (м)
    * * *
    1) бот. ко́рень, корневи́ще; корешо́к

    kökünden çekmek — выдёргивать с ко́рнем

    ek kök — боково́й прида́точный ко́рень

    kazık kök — стержнево́й ко́рень

    saçak kök — мочкова́тый ко́рень

    yumru kök — клубнево́й ко́рень

    2) биол. ко́рень

    diş kökü — ко́рень зу́ба

    nasırın kökü — ко́рень мозо́ли

    3) перен. ко́рень, осно́ва, основа́ние

    işi kökünden temizlemeli — де́ло на́до основа́тельно подчи́стить

    kökü belli olaylar — собы́тия, исто́чники кото́рых изве́стны

    kökten çürümek — прогни́ть наскво́зь

    kökünü / kökünden kazımak — искорени́ть, вы́рвать с ко́рнем, уничто́жить

    köküne kibrit suyu dökmek, kökünü kurutmak — уничто́жить с ко́рнем, искорени́ть, истреби́ть

    kök salmak — пусти́ть ко́рни, укорени́ться

    4) (тж. kökler) ко́рни

    köklerini kopmuş bir adam — порва́вший со свои́ми корня́ми

    5) грам., мат. ко́рень

    kök almak — извлека́ть ко́рень

    kelime kökü — ко́рень сло́ва

    6) хим. радика́л
    ••

    Türkçe-rusça sözlük > kök

См. также в других словарях:

  • kokusunu (veya koku) almak (veya duymak) — 1) bir nesnenin kokusunu algılamak Yaz yağmuru yağdığı vakit burada toprağın güzel kokusunu duymak mümkündür. M. Ş. Esendal 2) mec. gizli tutulan bir şeyi sezmek Yılların gazetecisisin oğlum, iyi haberin kokusunu kilometrelerce uzaktan alırsın. A …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • almak — i, ır 1) Bir şeyi elle veya başka bir araçla tutarak bulunduğu yerden ayırmak, kaldırmak Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) i, den Bir şeyi veya kimseyi bulunduğu yerden ayırmak Çocuğu okuldan aldı. 3)… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • koklamak — i Kokusunu duymak için bir şeyi burnuna yaklaştırmak veya bir yerin havasını içine çekmek, koku almak Köpekler, yılanın parçalarını kokluyor, yemek istemiyorlardı. M. Ş. Esendal …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • BUYİDEN — f. Koklamak, koku almak …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • kök — 1. is., bit. b. 1) Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm 2) bit. b. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi 3) Bazı şeylerde dip bölüm Diş kökü. 4)… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ad — 1. is., ddi, Ar. ˁadd 1) Sayma 2) Sayılma Birleşik Sözler addetmek addolunmak 2. is. 1) Bir kimseyi, bir şeyi anlatmaya, tanımlamaya, açıklamaya, bildirmeye yarayan söz, isim: Çocuk, kedi, ağaç, düşünce, iyilik, Ahmet, Ertuğrul birer addır 2)… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ağır — sf. 1) Tartıda çok çeken, hafif karşıtı Kurşun ağır bir madendir. Taş yerinde ağırdır. 2) Çapı, boyutları büyük Ağır top. Ağır tank. 3) mec. Değeri çok olan, gösterişli Ağır kıyafeti ile muhite uymayan Canan ın yanında, ne kadar rahat ve sadeydi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • acılaşmak — nsz 1) Tadı bozulmak, acı olmak Yağ acılaştı. 2) Yemlerde genellikle yağ asitlerinin oksidasyonu ve hidroliz sonucu uygun olmayan koku ve tat meydana gelmek 3) mec. Dokunaklı duruma gelmek Sesi gerçekten acılaşmıştı. 4) mec. Konuşma kırıcı, sert… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • alma — is. 1) Almak işi 2) Alıntı, iktibas Ondan acemicesine alma olarak. Muallim Naci Birleşik Sözler açığa alma kültüre alma satın alma koku alma duyusu tat alma duyusu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • doldurmak — i 1) Dolmasını sağlamak, dolu duruma getirmek Fazla eşyasını acele acele valize doldurdu. R. H. Karay 2) Araç deposunu akaryakıtla tamamen dolu duruma getirmek 3) nsz Ateşli silahların içine mermi sürmek İki tabanca getirdiler, takır takır… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • isim — is., smi, Ar. ism 1) Ad 2) Kişi, insan Biz eskidikçe yaşlarımız yirmiden yirmi bire, yirmi birden yirmi ikiye bastıkça yeni yüzler, yeni isimler katılıyor aramıza. Y. Z. Ortaç 3) dbl. Ad Birleşik Sözler isim babası isim cümlesi isim çekimi isim… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»